Ocicat

Egzotycznie wyglądający ocicat przyciąga spojrzenia i oczarowuje. Ze względu na cętkowaną sierść, nazwa tego kota pochodzi od jego dzikiego krewnego – ocelota. Z natury jednak nie jest on tak dziki, jakby mogło się na pierwszy rzut oka wydawać. Wręcz przeciwnie – jest niezwykle milusiński i wierny, co czyni go popularnym kotem domowym.

Historia

Ocicat został stworzony w 1964 roku przez panią Virginię Daly (Dalai) przez zupełny przypadek w wyniku skrzyżowania kota abisyńskiego z kotem syjamskim. Niektórzy uznali to za niepowodzenie hodowlane. My natomiast uważamy, że ocicat jest tak niezwykły pod względem charakteru i wyglądu, że wynik działania hodowczyni należy rozpatrywać w kategorii sukcesu.

Rasa ta bardzo zainteresowała genetyka, dr Clyde’a Keeler’a, i niejako za jego przyczyną hodowla była kontynuowana. Aby zwiększyć różnorodność umaszczeń, na późniejszym etapie do hodowli włączono również kota amerykańskiego krótkowłosego. Z biegiem lat doprowadziło to do powstania rasy ocicat, charakteryzującej się mocną budową i wdzięcznym wyglądem, która oficjalnie uznana została w USA w 1987 roku.

Wygląd

Ocicat to atletycznie zbudowany, a jednocześnie pełny gracji kot. Waga kotek wynosi zazwyczaj od 4 do 5 kilogramów, a koty ważą nieco więcej – do 7 kilogramów. Mają silne kończyny, które predysponują je do dalekich skoków. Ich klatka piersiowa jest głęboka, żebra delikatnie wysklepione.

Głowa jest klinowata, policzki są dobrze wykształcone, a podbródek wyraźnie zarysowany. Uszy są średniej wielkości, zawsze czujne i gotowe do wyłapywania wszelkich dźwięków. Migdałowate oczy są szeroko rozstawione, o przyjaznym spojrzeniu. Ogon jest dość długi i nieco zwęża się ku końcowi. Końcówka ogona jest ciemna – w najciemniejszym kolorze całej sierści. Okrywa włosowa jest krótka, gruba, gładka i ma jedwabisty połysk. Widoczne są na niej plamki wielkości kciuka, które wyróżniają się na tle koloru podstawowego.

Ocicat występuje w dwunastu różnych umaszczeniach – sześciu z posrebrzeniem i sześciu bez. Umaszczenie cętkowanego ocicata może być czarne, niebieskie, czekoladowe, lawendowe, cynamonowe i płowe – w przypadku wszystkich możliwa jest odmiana srebrna. Na głowie widoczne jest znaczenie typu tabby.

Charakter

Pomimo dzikiego, egzotycznego wyglądu, z natury ocicat jest łagodnym zwierzęciem. Dobrze czuje się w roli kota rodzinnego i mówi się o nim, że jest wierny jak pies. Ocicat dobrze rozumie się również z małymi dziećmi i psami, ale w tym przypadku warto przyzwyczajać zwierzęta do siebie już od najmłodszych lat. Podobnie jak ich dzicy krewni, lubią spędzać czas na łonie natury, gdzie polują i oddają się eksplorowaniu terenu. Dlatego jako potencjalny opiekun tego egzotycznego kota musisz zapewnić mu odpowiednią ilość ruchu. Jest to fundament jeśli chodzi o zasady utrzymania właściwe dla gatunku.

Należy również pamiętać, że kot jest co prawda samowystarczalny i tym samym łatwy w utrzymaniu, ale nie zwalnia nas to z obowiązku dbania o niego i poświęcania mu czasu. Jeśli nie masz go do dyspozycji wystarczająco dużo, zrezygnuj z jego posiadania lub rozważ towarzystwo drugiego kota. Dzięki temu Twoi podopieczni będą mogli bawić się ze sobą, przytulać i eksplorować odpowiednio zabezpieczony ogród również podczas Twojej nieobecności.

Warto zaznaczyć, że mruczenie i inne dźwięki są mniej wyraźne u ocicata niż u innych kotów. Nie należy więc wymagać od niego wyrażania przyjemności za pomocą sygnałów akustycznych. Będzie jednak oznajmiał, że jest szczęśliwy w inny sposób.

Ocicat to towarzyskie i otwarte zwierzę, które nie jest powściągliwe nawet w stosunku do obcych. Chętnie się z nimi wita i pozwala głaskać, jest niezwykle przyjazny. Jednocześnie bardzo lubi, gdy opiekun poświęca mu swoją uwagę, ale sam również chętnie spędza czas w jego towarzystwie.

Co ciekawe, niektórzy opiekunowie przedstawicieli tej rasy twierdzą, że ich podopieczni przejawiają wyjątkowe zamiłowanie do wody i pozwalają im pluskać się w wannie lub brodziku.

Żywienie

Pod względem żywienia ocicat również nie jest wymagający. Należy jedynie przestrzegać tych samych reguł, co w przypadku innych kotów. Jeśli zdecydujesz się na suchą karmę, wybierz taką o wysokiej jakości. Musi ona zawierać wszystkie niezbędne składniki odżywcze, witaminy i minerały, których Twój kot potrzebuje, aby cieszyć się dobrym zdrowiem. Poza tym, w przypadku suchej karmy należy pamiętać, że zawiera ona niewiele wody – zaledwie około 8 procent. Aby zrekompensować niską zawartość płynów, upewnij się, że kot pije jej wystarczająco dużo. W tym celu możesz ustawić w domu kilka misek z wodą lub specjalną fontannę, pamiętając, że powinny znajdować się w innych miejscach niż miska z karmą. Jest to bowiem zgodne ze zwyczajami zwierzęcia w jego naturalnym środowisku. Również „na wolności” koty jedzą i piją w różnych miejscach. Wynika to z faktu, że woda może być zanieczyszczona na przykład przez elementy martwej myszy, a bardzo istotne jest, aby warunki życia kota były jak najbardziej zbliżone do tych panujących w naturze.

Jeśli natomiast wybierzesz mokrą karmę, zadbaj o to, aby kot zjadł ją jak najszybciej po podaniu. W przeciwnym razie bowiem stanie się ona rajem dla much, a takiej karmy zwierzak z dużym prawdopodobieństwem nie będzie chciał jeść.

Mokre karmy również różnią się od siebie jakością. Zawsze więc zwracaj uwagę na ich skład, wybieraj takie o niskiej zawartości dodatków i wysokiej jakości białek, które są dla kota lekkostrawne. Karmy dla kotów, które słabo wypadają w testach najczęściej zawierają dużo fosforu, który uszkadza nerki. Sama cena również nie jest wyznacznikiem jakości. Nawet wśród tanich produktów można znaleźć takie, które osiągają bardzo dobre wyniki w badaniach.

Dowiedz się, jak rozpoznać wysokiej jakości karmę dla kota z lektury naszego artykułu.

Warto również wspomnieć o diecie typu BARF (biologicznie odpowiednia surowa dieta). Jej największą zaletą jest to, że jest bardzo zbliżona do diety kotów żyjących na wolności. Wielu uważa nawet barfowanie za najlepszą metodę żywienia mruczków. Opiera się ona na surowym, świeżym mięsie, warzywach, olejach, niezbędnych dodatkach, w niektórych przypadkach również węglowodanach. Dieta BARF jest najbliższa naturalnej diecie, ponieważ w naturze zwierzęta drapieżne żywią się składnikami takimi jak mięso mięśniowe, kości, podroby (zwłaszcza wątroba), skóra i tłuszcz, krew, ścięgna, chrząstki, sierść, pióra i woda. Do tego dochodzi jeszcze zawartość żołądka upolowanej ofiary. W przypadku myszy mogą to być na przykład zboża. Pod tym względem rzeczywiście barfowanie będzie najbardziej odpowiednie.

Pielęgnacja i zdrowie

Oprócz tego, że ocicat potrzebuje odpowiedniej dawki ruchu, przestrzeni i możliwości swobodnego eksplorowania otoczenia, będzie wdzięczny za zapewnienie mu także innych zajęć. Jednym z nich może być trening z klikerem – bez problemu kupisz go w większości sklepów zoologicznych. Możesz również wybrać zabawki dla kotów – w tej chwili ich wybór jest naprawdę szeroki, znajdziesz więc na pewno coś idealnego dla Was.

Ocicat lubi, gdy wokół niego dużo się dzieje. Nie stroni także od kontaktów z członkami swojej ludzkiej rodziny, w tym najmłodszymi, innymi kotami, a nawet psami. Bardzo ważne jest, aby poświęcać mu dużo czasu i uwagi, również w postaci pieszczot. Poza tym, ocicat nie ma szczególnych wymagań. W zupełności wystarczy okazjonalne szczotkowanie w celu usunięcia luźnej sierści, a także wzmocnienia łączącej Was więzi.

Ocicat cieszy się dobrym zdrowiem. Choroby typowe dla rasy nie są na ten moment znane. Jak każda inna rasa, również on może jednak zapadać na różne infekcje. Niemniej, jeśli pilnujesz terminów niezbędnych szczepień i profilaktycznych wizyt u lekarza weterynarii oraz podajesz mu wysokiej jakości karmę, zdecydowanie zwiększasz jego szanse na zdrowe życie i dobrą kondycję.

Wybór hodowcy

Wybierając hodowcę, należy zwrócić uwagę na to, aby dorosłe koty i kocięta były trzymane w prawidłowych warunkach i w bliskim kontakcie ze swoją ludzką rodziną. Dzięki temu zwierzęta przyzwyczajają się do okoliczności, w których później będą przebywały, w tym do głośnych dźwięków, np. wydawanych przez odkurzacz i inne urządzenia domowe, i nie będą one dla nich niespodzianką w nowym domu.

Najlepiej skontaktuj się z renomowanym stowarzyszeniem hodowców i miłośników rasy, których celem jest możliwie jak najszersza współpraca międzynarodowa w celu wymiany informacji i dzielenia się doświadczeniami hodowlanymi. Co do zasady, profesjonalnego, godnego zaufania hodowcę rozpoznasz po tym, że interesuje się przyszłymi opiekunami swoich podopiecznych i warunkami, jakie mogą oni zapewnić zwierzętom. Z pewnością zapyta on o Twoje dotychczasowe doświadczenia z kotami, chociaż nie jest to warunek konieczny do nabycia rasowego kota, i zawrze z Tobą umowę kupna-sprzedaży, która ureguluje między innymi sposób postępowania w razie choroby zwierzęcia. Hodowca, któremu naprawdę zależy na dobrostanie swoich zwierząt, będzie chętnie służył Ci radą i pomocą również po zakupie.

Ponadto, hodowcę z prawdziwego zdarzenia można rozpoznać po tym, że hoduje nie więcej niż dwie różne rasy kotów. Hodowla wymaga bowiem specjalistycznej wiedzy i nie sposób posiąść taką w zakresie wielu ras. Zwierzęta i siedziba hodowcy powinny wyglądać na zadbane, a koty nie powinny wyglądać na płochliwe. Godny zaufania hodowca przedstawi Ci również plan żywienia i chętnie udzieli wszelkich wskazówek na ten czy inny temat.

Wszystkie zwierzęta wykorzystywane w hodowli powinny być zaszczepione oraz zbadane pod kątem białaczki i kociego AIDS. Warto również zaufać swojej intuicji i iść za głosem serca – ono rzadko się myli.

Niezależnie od tego, jakiego kota wybierzesz, życzymy Ci wielu wspaniałych, wspólnie spędzonych chwil.